Gerçek aşk asla sorunsuz değildir, fırtınalarda birbirlerinin ellerini sıkıca tutarak devam etmektir. Yorulduğunda bırakmak, bıktığında başkası ile değiştirmek, aşk değil, kaçıştır. Gerçek aşk, tartışmalar sırasında yüzleri kızarana kadar bağırsa da, asla ayrılmayı düşünmemektir; tamamen hayal kırıklığına uğramış olmasına rağmen yine de karşı tarafa fırsat vermeyi seçmektir. Aşk, çiçek yetiştirmek gibidir, her gün sulama ve bekleme gerektirir, kuruyunca hemen kökünden sökmek değil. Bu dünyada doğuştan birbirine uygun iki insan yoktur, herkesin kıskandığı aşk, sayısız derin gece tartışması ve uzlaşma yaşamıştır. O, soğuk savaş alışkanlığını bıraktı, o, ihtiyaçlarını doğrudan ifade etmeyi öğrendi, o, onun tüm yasaklarını hatırladı, o, onun iş stresini anladı. Problemleri çözme isteği olan iki kişi asla kaybolmaz, bu yüzden tartıştığında başka birine geçmeyi düşünme, gerçek aşkın çatlaklar olmadan olmadığını bil, çatlaklardan sonra bile parçaları toplayıp anlayışla daha sağlam bir bütün haline getirmeyi seçmektir.